داریوش فرهنگ:در سینما باقی ماندن مهمتر از بودن است/«دو فیلم با یک بلیط» به حرمت سینما ساخته شد

جلسه ی ششم کارگاه کارگردانی و بازیگری در سینما با حضور داریوش فرهنگ عصر روز گذشته در سالن فردوس موزه سینما برگزار شد.

به گزارش مخاطبان هنر، داریوش فرهنگ در خصوص اهمیت انگیزه و نشاط در کار هنری گفت: ما حق نداریم هنگام کار در این حرفه شاداب نباشیم و هنگام کار باید به مولفه های مختلف فکر کنیم. “کاری که ما خلق می کنیم. یک هنرمند باید بتواند در لحظه تصمیم بگیرد و سپس شروع به خلق اثر کند.
نباید تنها به تصورات خود متکی باشیم
وی ادامه داد: از آنچه وجود دارد نهایت استفاده را ببرید زیرا تخیل محدودیتی ندارد و اگر فقط برای تخیل خود ارزش قائل باشیم ممکن است کار پیشرفت نکند.
فرهنگ درباره قابلیت های بیانی سینما گفت: واقعیت صرف در سینما به درد نمی خورد و باید آن را با مواردی مانند انتخاب زوایای دوربین خلق کنیم. همانطور که می دانید هیچکاک استاد واقعی سینما بود و از چیزهای ساده برای خلق سوژه های عجیب و غریب استفاده می کرد. یک بازیگر باید اندازه محیط را هنگام صحبت کردن دیالوگ بداند تا بتواند به اندازه آن بپردازد. یاد بگیرید که به درستی زیر و بم صدا را در دیالوگ بگنجانید تا احساسات مورد نظر را به مخاطب منتقل کنید. تئاتر فراتر از زندگی روزمره و واقعیت فراتر از حقیقت است و ما باید به دنبال چنین ویژگی هایی باشیم.
این بازیگر سینما افزود: اخیرا کتاب «کتابخانه شخصی من» نوشته ویل دورانت را خواندم. او در این اثر اشاره کرد که روشنفکران در دنیا چه کرده اند که امروز دنیا این گونه شده است. ما هم باید سعی کنیم از طریق هنر چیزی به این دنیا اضافه کنیم. امیدوارم از این جلسات بیشتر از درس های کتاب یاد گرفته باشید.
لذت بردن از ذات هنر مهم‌تر از انتقال معنا است
در ادامه بخش‌هایی از دومین فیلم این کارگردان با عنوان «دو فیلم با یک بلیت» به نمایش درآمد و سپس شرکت‌کنندگان در کارگاه سوالاتی را درباره این اثر مطرح کردند.
فرهنگ با تاکید بر اینکه در عرصه هنر لذت بردن از ذات هنر مهمتر از انتقال معناست، افزود: «دو فیلم با یک بلیت» در آن زمان پر شور بود و در رشته های مختلف نامزد دریافت سیمرغ فیلم فجر شد. جشنواره، و بعد از آن نیز. منتقدان به این امر توجه کرده و نکات مغفول مانده در آن را تحلیل کرده اند. نکته مهم فیلم این است که کلاهبردار در نهایت با سینما با احترام برخورد می کند. علیرضا زرین دست به عنوان کارگردان فیلمبرداری، نقش تعیین کننده ای در کیفیت این اثر داشت.
فرهنگ خاطرنشان کرد: دهه شصت و هفتاد بهترین زمان برای سینمای ایران بود و همه تلاش کردند تا بهترین کار را انجام دهند. «دو فیلم با یک بلیط» هنوز زنده است، به خصوص وقتی صحبت از سینما می شود. نکته خاصی در این اثر وجود دارد که در تفاوت بازیگری و تولیدات فیلمی که ساخته اند و فیلمی که در آن زندگی کرده اند نهفته است.

عنوان «دو فیلم با یک بلیت» توسط امیر اسکندری پیشنهاد شد
وی با بیان اینکه نام اصلی این اثر «سوء تفاهم» است، گفت: عوامل گفته بودند که نام «سوء تفاهم» مناسب این فیلم نیست و امیر اسکندری گریمور فیلم بود که نام «فور» را پیشنهاد کرد. من “دو فیلم با یک بلیط”. شرایط سینمای آن زمان برای ثبت تاریخ در فیلم وجود دارد و مطرح می شود، مانند مشکل کمبود نگاتیو. این اثر به افتخار سینما خلق شده است. اگر همه چیز در صحنه اعم از صحنه‌پردازی، لباس‌ها و… درست باشد، فیلمساز باید خیلی بی استعداد باشد تا فیلم خوبی نسازد.
فرهنگ ساخت فیلم دوم را سخت‌تر از فیلم اول دانست و گفت: برایم جالب بود که این فیلم در جشنواره هلند یک کمدی مدرن نامیده شود. اما برای ماندن
صحبت از من و فردیت در سینما فایده ای ندارد
وی خاطرنشان کرد: در ایفای نقش منفی باید به خود حق بازیگری و صداپیشگی شخصیت داد و من این روند را برای ایفای نقش «ابوسافیان» در پیش گرفتم. صحبت از “من” و فردیت در سینما بی معنی است زیرا سینما یک کار گروهی است. و چنین تنظیماتی نباید در آن ظاهر شود.
فرهنگ در پایان گفت: «دو فیلم با یک بلیت» اثری است که با علاقه فراوان ساختم و تمام انرژی خود را صرف آن کردم و از معدود فیلم های ایرانی است که درباره «سینما» ساخته شده است. بعد از «طلسم» خیلی به این فکر کردم که چطور می توانم کار دیگری با موضوع سینما بسازم و این بی قراری را در حرکات دوربین هم می توان حس کرد.

تاریخ انتشار:۱۴۰۲/۱۰/۲۵ 10:30